Που το 1920 έχασε τους μουσουλμάνους της
Που το 1940 έχασε τους εβραίους της
Που έκτοτε οι έλληνες πατριώτες εξάλειψαν τα σημάδια τους και την μετέτρεψαν σε προπύργιο του ελληνικού εθνικισμού, συντηρητισμού και λαϊκισμού
Που το 1992 είχε πλημμυρίσει από κόσμο στα συλλαλητήρια κατασκευής της εθνικής συναίνεσης με το αδιάλλακτο εθνικιστικό σύνθημα «η μακεδονία είναι ελληνική»
Που σήμερα παρακολουθεί την ορθολογική διαπραγμάτευση του ζητήματος στο στυλ ενός εκσυγχρονισμένου εθνικισμού που δίνει βαρύτητα στην “οικονομική διείσδυση” και την “ισχυρή Ελλάδα”
Σε αυτήν τη χώρα
Που δακρύζει στην τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων
Που συγκινείται όταν το εθνικό σουξέ κερδίζει τον αντίστοιχο διαγωνισμό
Που ο Έλληνας φίλαθλος λιντσάρει αυτόν που δε θα γίνει Έλληνας ποτέ
Που ο αντιιμπεριαλισμός και αντιαμερικανισμός της αριστεράς πηγαίνει χέρι χέρι με τις εθνικιστικές ρητορείες
Που το βέτο στους διεθνείς οργανισμούς πανηγυρίζεται ως ένδειξη πυγμής και πολιτικής αναβάθμισης στο κλαμπ των ισχυρών
Που το όνομα Μακεδονία έχει ταυτιστεί μέσα στο συμβολικό οικοδόμημα της ισχυρής Ελλάδας σε βαθμό που η αναγνώριση της ιστορικής ανομοιογένειας του ελλαδικού πληθυσμού αποτελεί φόβο ρωγμής για τον εθνικό κορμό
Σε αυτήν την περιοχή
Που το πρωταρχικό μέλημα των εθνών κρατών ήταν να προσαρτήσουν με τα όπλα και την προπαγάνδα έναν κατεξοχήν μπάσταρδο πληθυσμό
Που η συγκρότηση ισχυρών εθνών κρατών αποτελεί τον μοχλό της απρόσκοπτης καπιταλιστικής ανάπτυξης
Που η φιλελευθεροποίηση της αγοράς χαρίζει κάθε φορά στο κεφάλαιο για πατρίδα του τον πληθυσμό τον οποίο εξαθλιώνει
Που προσφέρει σε κάθε πρόθυμο Έλληνα φθηνό σεξ και άφθονες απολαύσεις σε προνομιακές τιμές, επιβεβαιώνοντας με βαναυσότητα και κυνισμό την εθνική του ανωτερότητα
Υπάρχουν κάποιοι που είναι μπάσταρδοι με μνήμη
Γιατί τα διλήμματα περί ονομασίας είναι κενά περιεχομένου
Γιατί δεν νοιώθουμε μακεδόνες όπως δεν χωράμε σε καμία εθνική ταυτότητα, ελληνική ή μακεδονική
Γιατί οι δικοί μας εχθροί δεν είναι οι εθνικοί
Γιατί μας εμπνέουν παραδείγματα υπέρβασης της εθνικής ταυτότητας που προέρχονται από την ιστορία της Federacion στη Θεσσαλονίκη, των Βούλγαρων αναρχικών, των χιλιάδων Σλάβων φυγόστρατων, των υπερασπιστών ενός πολυεθνικού Σαράγιεβο
Γιατί αν σήμερα μία κοινωνία χωρίς κράτη και πατρίδες φαντάζει μακρινή τότε μοναδικό μας καθήκον είναι να παλέψουμε για να γίνει πραγματικότητα αύριο
Πηγή: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtx3vdJybQX0qCPY8Yjv0OgX9X3XiqJ7OPpTIdfDim7NFVCMVpyWPy8ptflYduupQgxvbXIQF1R12lO1axnSCH4nwnSyxOBnDUTWwak7yEl827CnEryAb8tHyZejOk1kwnLJSkdW6LIL8/s1600/telik.jpg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου